Πολιτική-Πολιτιστική Λέσχη 
Εκτός Γραμμής

Κινηματογραφικό αφιέρωμα

«Μια ζωή γεμάτη βία: σημειώσεις για τη (βιο)πολιτική του Παζολίνι»

Επιμέλεια: Δημήτρης Λένης

Έναρξη: Παρασκευή 23 Οκτωβρίου

Επ' ευκαιρία των 40 χρόνων από την πολιτικά υποκινούμενη και με σαδιστικά χαρακτηριστικά, φρικτή δολοφονία του Πιερ Πάολο Παζολίνι η Πολιτική-Πολιτιστική Λέσχη Εκτός Γραμμής διοργανώνει ένα μίνι κινηματογραφικό αφιέρωμα στο έργο του μεγάλου Ιταλού σκηνοθέτη με τρεις από τις ταινίες του. Ταινίες γυρισμένες σε μια από τις πιο ταραγμένες και κινηματικά ενεργές περιόδους της πρόσφατης Ιταλικής ιστορίας, μεταξύ των δεκαετιών 60 και 70, που (όπως και όλο του το έργο) εξερευνούν τη σχέση πολιτικής και θρησκείας, σεξουαλικότητας και ταξικής θέσης, γλώσσας και περιεχομένου. Χωρίς να φοβάται ούτε τις λέξεις, ούτε τις εικόνες, ο Παζολίνι στάθηκε σαφώς ένας από τους πιο σημαντικούς κινηματογραφικούς εικονοκλάστες, ένας δημιουργός που δεν φοβήθηκε ποτέ να θέσει δύσκολα ερωτήματα.

Μήδεια (1969) | Παρασκευή, 23.10, 8:30 μ.μ.
Η ταινία είναι και αυτή ένα ριζοσπαστικό πείραμα για την μορφή και το περιεχόμενο στο σινεμά. Το πρώτο μέρος της ταινίας είναι μια διαδοχή από ταμπλό βιβάν, με ελάχιστο λόγο που όμως μεταβιβάζουν καθαρά το νόημα παρά τη διάσπαση της αφηγηματικής σύμβασης. Γυρισμένη στις υπόσκαφες εκκλησίες του Γκιόρεμε στην Καππαδοκία, με μουσική από αφρικανικές φυλές και κοστούμια εμπνευσμένα από τα Βαλκάνια, η ταινία είναι επίσης μια πολύ πρώιμη εμφάνιση του «έθνικ», πολύ πριν αυτό γίνει υπαρκτό ρεύμα και μόδα. Η Μαρία Κάλλας, στη μοναδική της εμφάνιση στον κινηματογράφο, έχει τον κεντρικό ρόλο (στον οποίο είναι προφανώς μοναδικά υπέροχη).

Παρουσίαση: Δημήτρης Λένης

Θεώρημα (1968) | Παρασκευή, 30.10 
Η πιο άμεσα πολιτική, θεωρητική ταινία του, γυρισμένη πάνω στην κορύφωση των ταραχών, εξερευνά τη σχέση τάξης και σεξουαλικότητας μέσα από την απλή, αλλά καθαρή, αλληγορία ενός μυστηριώδους ξένου που ξεθεμελιώνει εκ βάθρων τη ζωή μιας αστικής οικογένειας με την οποία έρχεται (για αδιευκρίνιστους λόγoυς) σε επαφή. Μια από τις πιο μακροπρόθεσμα επιδραστικές ταινίες του Ευρωπαϊκού καλλιτεχνικού κινηματογράφου, τόσο μορφικά όσο και από την πλευρά του περιεχομένου.

Παρουσίαση: Δέσποινα Παρασκευά-Βελουδογιάννη
Δημήτρης Λένης

Σαλό ή οι 120 μέρες στα Σόδομα (1975) | Παρασκευή, 06.11
Η δολοφονία του σκηνοθέτη έλαβε χώρα λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα αυτής της ταινίας που έμελλε να είναι η τελευταία του. Είναι πολύ «ταιριαστό» ότι δολοφονήθηκε με σαδιστικό τρόπο από φασίστες μαφιόζους, κάτι που (όχι τυχαία) έγινε γνωστό πολλά χρόνια μετά το ίδιο το γεγονός. Γιατί η ταινία, βασισμένη στο έργο του Ντε Σαντ αλλά με μεταφορά του ιστορικού συμφραζόμενου στο ύστερο φασιστικό μόρφωμα του Σαλό, είναι ένα δοκίμιο για τη σχέση μεταξύ του κατά Παζολίνι σύγχρονου φασισμού -του καταναλωτισμού, της σεξουαλικότητας και της δυνατότητας αντίδρασης. Παρά την ηλικία της και το γεγονός ότι στην εποχή του ίντερνετ είναι πλέον πολύ εύκολο να βρεθούν σκηνές μεγάλης σκληρότητας, η ταινία δεν έχει χάσει ούτε τη σκληρότητα των εικόνων της, ούτε το βάθος των ερωτημάτων που θέτει με αυτόν τον σκληρό τρόπο, παραμένοντας για πάντα ένα σκοτεινό κι επιδραστικό αριστούργημα.

Παρουσίαση: Δημήτρης Λένης

Σας περιμένουμε!

Πολιτική – Πολιτιστική Λέσχη Εκτός Γραμμής
Στρατηγοπούλου 7 και Μαυρικίου, Αθήνα

e: [email protected]
f: /EktosGrammis
t: @ektos_grammis
www.ektosgrammis.gr