Η ριζοσπαστική Αριστερά έχει τη δυνατότητα να στρατευτεί ολόψυχα στην κινηματική, πολιτική, μετωπική, προγραμματική οικοδόμηση της σύγχρονης δυαδικής εξουσίας, του παράλληλου και ανταγωνιστικού κόσμου του αγώνα και της αλληλεγγύης.
Η θεωρητικοποίηση των σοβιέτ επέτρεψε στον Λένιν να συγκροτήσει μια συνεκτική ιστορική υλιστική σύλληψη της ηγεμονίας του προλεταριάτου.
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, πρέπει να κατανοήσουμε την επαναστατική στρατηγική ως διαδικασία. Όχι ως μια προοδευτική, κοινοβουλευτική μεταβολή συσχετισμών, αλλά ως μια διαδικασία «οικοδόμησης» της ηγεμονίας.