Καταγγέλλουμε τις φασιστικές επιθέσεις και την κρατική καταστολή, που βαδίζουν χέρι χέρι, και δηλώνουμε απερίφραστα την αλληλεγγύη μας.
Όσο δεν μιλάμε για τις σεξιστικές επιθέσεις τόσο η κοινωνία (είτε λέγεται ΕΑΑΚ, είτε οικογένεια, είτε λαός) θα κάνει ότι δεν υπάρχουν.
Η συλλήβδην «καταδίκη της τρομοκρατίας» συσκοτίζει την αναμέτρηση με ένα πολιτικό φαινόμενο.