Αναμφίβολα το δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου συμπύκνωσε την πενταετή αντίσταση και διαμαρτυρία του λαού απέναντι στην διαρκή υποβάθμιση του παρόντος και την υποθήκευση του μέλλοντός του.

Παρά τους σαφείς εκβιασμούς και τις απειλές τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ αλλά και υπερδυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, παρά την κραυγαλέα ομοφωνία όλων των κυρίαρχων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τραπεζικών και επιχειρηματικών κύκλων, παρά τον οικονομικό στραγγαλισμό και την αβέβαιη έκβαση μιας ρήξης με τους δανειστές, το 62% επέλεξε να έρθει σε σύγκρουση με την μνημονιακή πολιτική και τους κυρίαρχους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρώ, την Κομισιόν και το Γιούρογκρουπ. Αρνήθηκε με ωριμότητα και αυτοπεποίθηση την κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας και ανεξαρτησίας και την συνθηκολόγηση με ένα ακόμα Μνημόνιο.

Με την υπογραφή της συμφωνίας την 12^η Ιουλίου και την ψήφιση του 3ου Μνημονίου παραμονή Δεκαπενταύγουστου, αλλά και την αιφνιδιαστική προκήρυξη εκλογών πριν ο κόσμος προλάβει να βιώσει την εφαρμογή του και να οργανώσει τις αντιστάσεις του, οι δανειστές και οι εκπρόσωποί τους δεν στόχευσαν μόνο στην μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακό κόμμα και την διάψευση των προσδοκιών για μια άλλη διακυβέρνηση, αλλά και στο πρόωρο κλείσιμο του ανοιχτού ερωτήματος του Δημοψηφίσματος, το αν μπορούν τα πράγματα να πάνε αλλιώς, αν υπάρχει μια άλλη στρατηγική για αυτή τη χώρα.

Οι δανειστές παρατηρούν διακριτικά την προεκλογική μάχη στην Ελλάδα, σε σχέση με τις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου, στηρίζοντας τον απερχόμενο πρωθυπουργό, γιατί έχουν ήδη συμφωνήσει και προετοιμάσει την επόμενη πολυκομματική και εγγυημένα μνημονιακή κυβέρνηση συνεργασίας.

Απέναντι σε αυτό το προαποφασισμένο σκηνικό διακυβέρνησης και την πολιτική κατάρρευση του σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ για παραμονή στο Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς μνημόνιο, αρκετοί που δεν μπλέκουν στο ψευτοδίλημμα επιλογής ενός καλού διαχειριστή του μνημονίου,  σκέφτονται να απέχουν από αυτές τις εκλογές ή να ψηφίσουν κόμματα και πρόσωπα φαιδρά, χωρίς πρόγραμμα αλλά με σίγουρη μνημονιακή ταυτότητα. Η αποχή όμως από αυτές τις κρίσιμες εκλογές κάνει την διαμαρτυρία βουβή και αόρατη, προετοιμάζει για την εμπέδωση της ηττοπάθειας ότι οι δυνάμεις του ΟΧΙ δεν μπορούν να γίνουν ξανά πλειοψηφία. Δεν είναι όμως όλοι ίδιοι. Υπάρχουν δυνάμεις και αγωνιστές που αντιστάθηκαν και αντιστέκονται όλα τα χρόνια στα μνημόνια, στην πολιτική του κεφαλαίου, του Ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δυνάμεις και αγωνιστές που δεν στήριξαν και διαφοροποιήθηκαν από την μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν αποδέχονται τα μνημόνια και το χρέος και έρχονται σε ρήξη με την φυλακή του Ευρώ και τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυνάμεις που παλεύουν για την αποδέσμευση και την δυνατότητα μιας άλλης πορείας για αυτή τη χώρα στο σήμερα και όχι στο ασαφές μέλλον, με το βλέμμα σε ένα πλατύ αγωνιστικό μέτωπο που θα αγκαλιάσει την πραγματική πλειοψηφία.

Η στήριξη της πολιτικής ουσίας του ΟΧΙ σε αυτές τις εκλογές θα κάνει πολλούς να ανησυχήσουν, θα αποτελέσει το εφαλτήριο αμέσως μετά από αυτές για να δημιουργηθεί μέσα από επιτροπές με ευρεία συμμετοχή, μέσα από τις κινητοποιήσεις ένα πλατύ ριζοσπαστικό πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο που θα συνεχίσει την αντίσταση του ΟΧΙ, που θα προετοιμάσει και θα πείσει για την δυνατότητα ενός εναλλακτικού σχεδίου ενάντια στην αποικιακή κηδεμονία των δανειστών, τη φυλακή του χρέους και του Ευρώ, σε αναγκαστική ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με βασικό στόχο την αναδιανομή του πλούτου και την βελτίωση της ζωής του εργαζόμενου λαού. Πριν και μετά τις εκλογές δεν απέχουμε, συμμετέχουμε, αγωνιούμε και αγωνιζόμαστε.

Η Κατερίνα Χαμηλάκη είναι Περιφερειακή Σύμβουλος Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας με την Αριστερή Παρέμβαση-Αντικαπιταλιστική Κίνηση στην Δυτική Ελλάδα