Η σημερινή μέρα ξημέρωσε ιδιαίτερα δύσκολη για τη Γερμανία. Έπειτα από τέσσερις εβδομάδες σκληρών διαπραγματεύσεων μεταξύ των τεσσάρων κομμάτων, την Κυριακή το βράδυ οι φιλελεύθεροι επέλεξαν να αποχωρήσουν από τις συνομιλίες, σ’ ένα σημείο που όλοι έδειχναν έτοιμοι να προβούν σε μεγάλες υποχωρήσεις. Καθώς η δημιουργία μιας κυβέρνησης μειοψηφίας είναι εξαιρετικά απίθανη και οι σοσιαλδημοκράτες δήλωσαν γι’ άλλη μία φορά την απροθυμία τους να συμμετάσχουν σ’ έναν νέο μεγάλο συνασπισμό, η χώρα πιθανότατα να οδηγείται σε νέες εκλογές. Αυτή η διαδικασία όμως είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη.

Δεδομένου του ότι Άνγκελα Μέρκελ αυτή τη στιγμή είναι μόνο υπηρεσιακή καγκελάριος, δεν μπορεί να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει πρώτα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προτείνει στο κοινοβούλιο μία/έναν υποψήφιο, που θα πρέπει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών, κάτι που με τους υπάρχοντες συσχετισμούς ωστόσο είναι μάλλον απίθανο να συμβεί από την πρώτη διαδικασία, παρά το γεγονός ότι δεν αναμένεται να υπάρξει δεύτερος διεκδικητής του αξιώματος. Εάν συμβεί αυτό, η διαδικασία θα επαναληφθεί ύστερα από δεκατέσσερις ημέρες και, στην περίπτωση που και πάλι δεν συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία κατά την τρίτη διαδικασία, ο/η υποψήφιος θα εκλεγεί με σχετική πλειοψηφία. Τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τη δυνατότητα είτε να του αναθέσει τη δημιουργία μιας κυβέρνησης μειοψηφίας είτε να προχωρήσει στη διάλυση του κοινοβουλίου ώστε η χώρα να οδηγηθεί σε νέες εκλογές, οι οποίες θα πρέπει να διεξαχθούν εντός των επόμενων εξήντα ημερών.

Το ερώτημα βέβαια είναι τι διαφορετικό θα προκύψει από μια τέτοια εκλογική αναμέτρηση καθώς οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν αναμένεται να μετατοπιστούν. Η μόνη κερδισμένη ίσως είναι η ακροδεξιά «Εναλλακτική για τη Γερμανία», που θα πατήσει πάνω στην αποτυχία των άλλων κομμάτων, ενώ είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν το τζογάρισμα των φιλελεύθερων να οδηγήσουν τη χώρα σε νέες εκλογές προκειμένου να αυξήσουν τα ποσοστά τους θα τους βγει ή δεν θα αποτελέσει μοιραίο πλήγμα. Η μεγάλη χαμένη πάντως είναι σίγουρα η Άνγκελα Μέρκελ, που χρεώνεται την αποτυχία να συνέχει τις διαφορετικές αντιλήψεις των υποψήφιων εταίρων της. Καθώς το πολιτικό της άστρο είναι στη δύση του, θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε αν θα είναι εκείνη που θα οδηγήσει τους χριστιανοδημοκράτες στη μάχη των εκλογών. Δεδομένο πάντως είναι ότι ο «ισχυρός» της Ευρώπης εισέρχεται σε μια δύσκολη περίοδο παραλυσίας και αβεβαιότητας, η οποία θα έχει σημαντικές επιπτώσεις σε ολόκληρη την ήπειρο.