Η 7η Συνάντηση Νέων Αρχιτεκτόνων θα πραγματοποιηθεί το τετραήμερο από την Πέμπτη 22 Αυγούστου έως και την Κυριακή 25 Αυγούστου, στον ξενώνα Στάμου Στούρνα στην Άλλη Μεριά Πηλίου.

Περισσότερα για τον ξενώνα που αποτελεί δωρεά στον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων στη μνήμη του φοιτητή αρχιτεκτονικής Στάμου Στούρνα από τους γονείς του, με βασικό σκοπό την παροχή δωρεάν στέγης σε φοιτητές αρχιτεκτονικής για μελέτη και ανάπαυση, μπορείτε να δείτε εδώ. Η Άλλη Μεριά απέχει λιγότερο από 4 χιλιόμετρα από το κέντρο του Βόλου και έχει εξαιρετική θέα στην πόλη, καθώς ο οικισμός έχει αμφιθεατρική διάταξη στην πλαγιά του Πηλίου. Εδώ μπορείτε να δείτε έναν χάρτη με την τοποθεσία του ξενώνα. Η διαμονή θα γίνει μέσα στο κτίριο του ξενώνα. Επειδή τα κρεβάτια του ξενώνα είναι λιγότερα από τον εκτιμώμενο αριθμό των επισκεπτών, είναι καλή ιδέα να φέρει κανείς μαζί του φουσκωτό στρώμα ύπνου.

Το πρόγραμμα της 7ης Συνάντησης περιλαμβάνει εκδηλώσεις, συναυλίες, προβολές και workshop και καλύπτει και τις τέσσερις μέρες.

Το πρόγραμμα ξεκινάει την Πέμπτη 22 Αυγούστου στις 21:00 με την προβολή της αμερικάνικης κωμωδίας Ο Αρχιτέκτονας (The Architect). Πρόκειται για παραγωγή του 2016 του σκηνοθέτη Jonathan Parker με θέμα ένα ζευγάρι το οποίο αποφασίζοντας να κτίσει την κατοικία των ονείρων του καταφεύγει στις υπηρεσίες ενός ασυμβίβαστου σε θέματα αισθητικής αρχιτέκτονα. Η ταινία δέχτηκε κακή κριτική από το διεθνές ηλεκτρονικό αρχιτεκτονικό περιοδικό Architizer, την οποία μπορείτε να δείτε εδώ (διαβάστε άφοβα δεν περιέχει κάποιο σημαντικό σπόιλερ!). Εμείς όμως αποφασίσαμε να την προβάλουμε για να σχηματίσει ο καθένας και η καθεμία τη δική της άποψη, αλλά και για λόγους αυτοσαρκασμού.

Μετά την ταινία, στις 23:00, θα ακολουθήσει η μουσικοχορευτική παράσταση «Goodbye», στην οποία ο Γιώργος Κοκκινάρης (κοντραμπάσο) και η Εριφύλη Δαφέρμου (χορός) συναντιούνται και συνομιλούν με κίνηση και ήχο επί σκηνής και συνθέτουν στο εδώ και τώρα μια παράσταση χορού και μουσικής.

Την Παρασκευή 23 Αυγούστου το πρόγραμμα ξεκινάει στις 12:00 με το Εργαστήριο Μουσικής Σύνθεσης με τον Γιώργο Κοκκινάρη.

Ο Γιώργος Κοκκινάρης είναι μουσικός, συνθέτης και performer. Έχει σπουδάσει κλασικό κοντραμπάσο και θεωρία μουσικής. Το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται τόσο στο κλασικό όσο και στο σύγχρονο ρεπερτόριο. Αποτελεί ενεργό μέλος της avant-garde/free jazz/free improvisation σκηνής στην Αθήνα. Σκοπός του είναι η εξερεύνηση του εύρους δυνατοτήτων του κοντραμπάσου και η ανάδειξη αυτού ως σολιστικού οργάνου, μέσω του αυτοσχεδιασμού. Τα τελευταία χρόνια, δημιουργεί μουσική που είναι βασισμένη στη στιγμιαία σύνθεση και τον αυτοσχεδιασμό. Το 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ Touch – 8 Improvised Stories για σόλο κοντραμπάσο. Συμπράττει με χορευτές και χορογράφους για τη δημιουργία παραστάσεων μουσικής και χορού. Ανάμεσα σε άλλους, έχει συνεργαστεί με τους: Κωνσταντίνο Μίχο, Julyen Hamilton, Jurij Konjar, Marianela Leon. Διατηρεί σταθερή συνεργασία με τη Χρύσα Καλλιάφα και την Εριφύλη Δαφέρμου (ομάδα 2.2 μαζί με τον βιολιστή Γ. Μαλεφάκη).

Η δημιουργία βασίζεται στο ιδίωμα, την προσωπικότητα, την τεχνική και τη διαίσθηση. Η διαίσθηση είναι ένα σημαντικό στοιχείο αυτογνωσίας και ταυτόχρονα αντίληψης του περιβάλλοντος και του κοινού που απευθύνεται κάθε καλλιτέχνης. Στο Εργαστήριο Μουσικής Σύνθεσης επιλέγουμε την εξάσκηση μέσω του αυτοσχεδιασμού.

Ο αυτοσχεδιασμός στη μουσική και σε όλες τις άλλες τέχνες (θέατρο, εικαστικά κ.ά.) είναι μια σύνθεση που απαιτεί ετοιμότητα και ειλικρίνεια από το δημιουργό. Επικεντρώνεται όχι στην τεχνική κατάρτιση, αλλά στον αυθορμητισμό και στον απόλυτο έλεγχο του δημιουργού και στις μνήμες που φέρει το σώμα.

Οι αρχιτέκτονες πολλές φορές στράφηκαν σε άλλες πηγές έμπνευσης όπως τα μαθηματικά, τη φυσική, τη μουσική. Με τον ίδιο τρόπο μέσω του αυτοσχεδιασμού, κάθε δημιουργός, άρα και ο αρχιτέκτονας, εμβαθύνει στο προσωπικό ένστικτο και τη διαίσθηση ανακαλύπτοντας και ενεργοποιώντας άγνωστες πτυχές δημιουργικότητας πέρα από αυτό που έχει συνηθίσει.

Στο Εργαστήριο Μουσικής Σύνθεσης θα δημιουργήσουμε μουσική ατομικά ή σαν ομάδα μέσω μουσικών οργάνων ή μέσω της φωνής. Θα εστιάσουμε στην όξυνση της ακουστικής αντίληψης, τη συνεργατικότητα και την ομαδική δημιουργία, ενώ θα μελετήσουμε τεχνικές σύνθεσης (γραφικές παρτιτούρες, λεκτικές παρτιτούρες, αυτοσχεδιασμός).

Το εργαστήριο δεν απευθύνεται μόνο σε μουσικούς ή άτομα εξοικειωμένα με τον αυτοσχεδιασμό και δεν απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις μουσικής. Απευθύνεται σε όλους και όλες ανεξάρτητα από το επίπεδό τους. Δεν απαιτείται γνώση θεωρίας ή οργάνου παρά μόνο η αγάπη και το ενδιαφέρον για επικοινωνία και μουσική δημιουργία. Στο εργαστήριο μπορεί ο/η κάθε συμμετέχοντας/ουσα να φέρει μουσικά όργανα, music toy games, κρουστά ή απλά να χρησιμοποιήσει την φωνή και το σώμα του/της.

Στις 20:00 θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση με τίτλο «Περιβάλλον, εξορυκτισμός και πολιτική οικολογία» με εισηγητές τους: Γιώργο Βελεγράκη, διδάσκοντα στο ΔΠΜΣ «Science, Technology, Society» Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, ΕΚΠΑ· Αλέξη Κούρτη, μέλος της Πρωτοβουλίας Αθήνας ενάντια στις Εξορύξεις Υδρογονανθράκων· Στάθη Ντούρο, περιφερειακό σύμβουλο με την «Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή».

Ο Γιώργος Βελεγράκης στην εισήγησή του θα ασχοληθεί με το κυρίαρχο αφήγημα περί εξορυκτικών δραστηριοτήτων και του εξορυκτισμού εν γένει, και θα προσπαθήσει να θέσει μερικές πτυχές για την απάντησή του από την πλευρά της αριστεράς και των κοινωνικοοικολογικών κινημάτων. Είναι πράγματι πολλαπλά τα οφέλη για μια κοινωνία από την εξόρυξη του υπόγειου «πλούτου» της; Διαμοιράζονται τα οφέλη αδιαμεσολάβητα προς όλους/ες; Εξυπηρετείται η «ανάπτυξη»; Για να στοιχειοθετήσουμε απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, θα παρουσιάσουμε τον εξορυκτισμό ως μοντέλο ανάπτυξης και θα μελετήσουμε τις συνέπειές του σε οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο. Τα παραδείγματα για την τεκμηρίωση των επιχειρημάτων θα αντληθούν τόσο από την Ελλάδα όσο (και κυρίως) από τη διεθνή εμπειρία.

Σύμφωνα με τον Αλέξη Κούρτη, το προωθούμενο σχέδιο εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στο 1/3 της ελλαδικής επικράτειας και οι τεχνικές κοινωνικής νομιμοποίησής του ⎼ως επιθετικό εργαλείο απέναντι στις αντιστάσεις⎼ επικεντρώθηκαν στην οικοδόμηση μιας θετικής αφήγησης γύρω από την εξορυκτική διαδικασία ως φορέα «ανάπτυξης για όλους». Ο κυρίαρχος δημόσιος λόγος, ο οποίος παράγεται γύρω από τις εξορύξεις αποτελεί ιδεολογική έκφραση των υλικών συνθηκών συσσώρευσης του σύγχρονου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και των νέων μορφών εμπορευματοποίησης και ένταξής τους στην παγκόσμια αγορά. Ο σύγχρονος εξορυκτισμός ⎼ως συνέχεια και ασυνέχεια μιας πεντακοσαετούς διαδικασίας⎼ προϋποθέτει και εντείνει την παγκόσμια συσσώρευση κεφαλαίου ως διαδικασία διαρκούς αύξησης της ζήτησης ενέργειας, (μη ανανεώσιμων) φυσικών πόρων και εργατικής δύναμης. Τα δομικά χαρακτηριστικά του αποκλείουν και τη δυνατότητα μετασχηματισμού του σε έναν «προοδευτικό» εξορυκτισμό όπως επιχειρήθηκε στις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Με λίγα λόγια, ο εξορυκτισμός είναι συνυφασμένος με την επέκταση των τεχνικών εκμετάλλευσης του ανθρώπου και μιας θεμελιακά αναπόφευκτης περιβαλλοντικής λεηλασίας σε ολοένα μεγαλύτερη κλίμακα με μη αναστρέψιμες συνέπειες. Αντίστοιχα, η υπέρβασή του είναι συνυφασμένη με την υπέρβαση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής στο τώρα μέσα από τους συγκεκριμένους αγώνες που αναπτύσσονται και τις κοινωνικές δυνατότητες που αναδεικνύονται μέσα από αυτούς.

Ο Στάθης Ντούρος θα αναφερθεί στις κινητοποιήσεις στην πόλη του Βόλου ενάντια στην καύση απορριμμάτων στο εργοστάσιο της ΑΓΕΤ, στις προοπτικές και στα συμπεράσματα από αυτές.

Μετά την εκδήλωση, στις 23:00 θα ακολουθήσει κοκτέιλ πάρτι στην αυλή του ξενώνα.

Το Σάββατο 24 Αυγούστου το πρόγραμμα ξεκινάει στις 12:00 με το Εργαστήριο Κινητικού Αυτοσχεδιασμού «Σώμα και Χώρος σε Κίνηση» με την Εριφύλη Δαφέρμου.

Η Εριφύλη Δαφέρμου χορεύει, χορογραφεί και διδάσκει χορό και μέθοδο Laban. Σπούδασε με υποτροφία του ΙΚΥ στο Laban Center London. Είναι χορογράφος και χορεύτρια των Dirty Granny Tales. Μεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί ως καθηγήτρια με την Εθνική Λυρική σκηνή, το Πανεπιστήμιο Θράκης και την επαγγελματική σχολή χορού Μοριάνοβα Τράστα.

Στο Εργαστήριο Κινητικού Αυτοσχεδιασμού θα προσεγγίσουμε το σώμα ως ένα κινούμενο σχήμα που μεταβάλλεται, συρρικνώνεται ή επεκτείνεται, γίνεται καμπυλωτό ή γραμμικό προκειμένου να συνδεθεί με το εκάστοτε περιβάλλον στο οποίο υπάρχει και ανάλογα με το πώς νιώθει σε αυτό. Θα μιλήσουμε για την αρχιτεκτονική του χορού όπως την προσέγγισε ο Rudolf Laban μέσα από τους άξονες και τα επίπεδα του ανθρώπινου σώματος, την κινησιόσφαιρα και τις δυναμικές ποιότητες κίνησης (Living Architecture, Choreutics and Eukinetics). Ο Rudolf von Laban (1879-1958) είναι Αυστροούγγρος θεωρητικός του χορού και χορογράφος και ένας από τους πρωτοπόρους του σύγχρονου εκφραστικού χορού στην Ευρώπη. Φοίτησε σε σχολή Αρχιτεκτονικής στο Παρίσι και άρχισε να ενδιαφέρεται και να ερευνά τη σχέση της ανθρώπινης κινούμενης μορφής με τον χώρο που την περιβάλλει. Το έργο του έθεσε τα θεμέλια για το σύστημα ανάλυσης της κίνησης Laban Movement Analysis, εφαρμογές του οποίου βρίσκουμε τόσο στην σκηνική τέχνη, όσο και στη χοροθεραπεία αλλά και στην ρομποτική. Στο Εργαστήριο Κινητικού Αυτοσχεδιασμού θα χρειαστούν από τους/τις συμμετέχοντες/ουσες άνετα ρούχα, καθαρές κάλτσες και διάθεση για παιχνίδι.

Η συνέχεια του προγράμματος του Σαββάτου είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από την ίδρυση της σχολής Bauhaus. Στις 18:00 θα προβληθεί η ταινία ντοκιμαντέρ του 1994 Bauhaus: The Face of the 20th Century. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί το ταξίδι του κινήματος του Bauhaus από την αρχική του εγκαθίδρυση στη Βαϊμάρη μέχρι την τελική του μορφή στο Βερολίνο. Μέσω έργων τέχνης, αρχειακών καταγραφών και συνεντεύξεων, παρουσιάζει μια συνολική επισκόπηση της σχολής και της διδασκαλίας της, αναδεικνύοντας τα στοιχεία που καθιστούν την επιρροή της σταθερή.

Στις 20:00 θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση με τίτλο «Ματιές στο Bauhaus» με εισηγητές τους:

Δημήτρη Τσιτσάνη, μέλος της ΑΚΕΑ και της Αντιπροσωπείας του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ· Κωστή Μασούρα, μέλος της ΑΚΕΑ και του συνεταιρισμού εργαζομένων «Αλληλοτεχνία»· Έλλη Αλεξίου, μέλος της Αριστερής Κίνησης Αρχιτεκτονικής – ΕΑΑΚ.

Ο Δημήτρης Τσιτσάνης θα κάνει μια αναδρομή της λειτουργίας της σχολής του Bauhaus από την ίδρυσή της, το 1919 με αναφορά στον «Καθεδρικό ναό του Σοσιαλισμού», μέχρι το κλείσιμό της, το 1933 από τους ναζί. Κατευθυντήριος άξονας είναι οι τρεις διευθυντές της σχολής. Καθένας διαμόρφωσε με τον δικό του τρόπο το πρόγραμμα σπουδών του Bauhaus, μιας σχολής εξ ορισμού πειραματικής, που επέτρεπε τέτοιες αλλαγές. Οι κατευθύνσεις που έδωσαν οι εκάστοτε διευθυντές εκφράζουν τα συγκρουόμενα ρεύματα, πολιτικά, ιδεολογικά και καλλιτεχνικά, της εποχής. Το θέμα εμπνέεται από τη Χάννα, την «κόκκινη μαγείρισσα», μια φοιτήτρια στη σχολή του Dessau, που είναι «κόκκινη» γιατί συμμετέχει σε έναν πυρήνα Σπαρτακιστών φοιτητών και είναι «μαγείρισσα» γιατί μαζί με τους συντρόφους της δουλεύει σε ταβέρνα στο Dessau.

Όπως επιβεβαίωσε η ανταπόκριση του κοινού στις επετειακές εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν και στην Ελλάδα, το ρήγμα που προκάλεσε το ρεύμα του Bauhaus στην ιστορία της τέχνης και της τεχνικής αναπτύσσει ακόμη εντυπωσιακές ελκτικές δυνάμεις. Η δύναμη της έλξης όμως δεν είναι αυθυπόστατη, η εμφάνισή της προϋποθέτει ένα, δύο ή περισσότερα στοιχεία που έλκονται. Ποια ακριβώς πρωτογενή στοιχεία του Bauhaus είναι στ’ αλήθεια τόσο θελκτικά σήμερα; Η ενότητα χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας στον σχεδιασμό και την κατασκευή, καταστατική αρχή του Bauhaus, αποκτά ολοένα και ασθενικότερους δεσμούς στην τρέχουσα εργασιακή πραγματικότητα, ο δυτικός βιομηχανικός πολιτισμός, ιστορικός γεννήτορας των νεωτεριστικών εγχειρημάτων του προηγούμενου αιώνα, είναι πλέον ανοργασμικός, ο δημόσιος λόγος και διάλογος γύρω από τις δυνατότητες κοινωνικού μετασχηματισμού, που οξυγονοδότησαν τη συλλογική επινοητικότητα και τις ριζοσπαστικές πρακτικές στην τέχνη και την αρχιτεκτονική, βρίσκεται σε νέα αναζήτηση πεδίου.

Με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυση της πρώτης σχολής του Bauhaus στη Βαϊμάρη, ο Κωστής Μασούρας θα επιχειρήσει να ανοίξει και να ξαναδιαβάσει την παρακαταθήκη του ανάποδα, «από κάτω προς τα πάνω», αναζητώντας τα ίχνη και τις ζωντανές δυνατότητες της σύμπραξης σχεδιαστών, τεχνιτών και αρχιτεκτόνων στο σύγχρονο τεχνικό έργο.

Η Έλλη Αλεξιού θα επιχειρήσει μεταξύ άλλων μια διαφορετική θέαση μέσα από τα έργα των γυναικών της σχολής. Αν και ευρέως γνωστά είναι έργα και ονόματα ανδρών που πέρασαν από τη σχολή της Βαϊμάρης, υπήρξαν ανάμεσά τους γυναίκες σπουδάστριες που παρήγαγαν σπουδαία αποτελέσματα τα οποία αξίζει να κοιτάξουμε. Όντας μια σχολή πρωτοπόρα όχι μόνο στον τρόπο παραγωγής αντικειμένων, στη διδασκαλική μέθοδο οδηγώντας στη γέννηση έως νέου ρεύματος στην αρχιτεκτονική, η παρουσία των γυναικών ήταν ένα ακόμη ριζοσπαστικό στοιχείο για την εποχή ενισχύοντας κι επιβεβαιώνοντας τα παραπάνω. Ας προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε λοιπόν τις γυναίκες του Bauhaus μέσα από τα έργα τους, γυναίκες που γράψανε τη δική τους ιστορία στην πρώτη εκείνη σχολή, πηγαίνοντας κόντρα στον καιρό.

Το πρόγραμμα της ημέρας κλείνει στις 23:00 με ρεμπέτικο γλέντι.

Η Κυριακή 25 Αυγούστου, τελευταία μέρα της 7ης Συνάντησης Νέων Αρχιτεκτόνων, είναι αφιερωμένη στη μνήμη της καλής φίλης και συναδέλφου Μαρίας Μάντζαρη, που τον Αύγουστο του 2018 έφυγε πρόωρα από κοντά μας.

Για να την τιμήσουμε και να κρατήσουμε την μνήμη της ζωντανή, φίλες, φίλοι και συνάδελφοί της αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε μια αρχιτεκτονική παρέμβαση στον Ξενώνα Στάμου Στούρνα της Άλλης Μεριάς Πηλίου, σε έναν χώρο που έζησε, δραστηριοποιήθηκε και αγάπησε η ίδια. Ακριβώς ένα χρόνο μετά, στα πλαίσια της 7ης Συνάντησης Νέων Αρχιτεκτόνων, θα παρουσιαστεί η πρόταση των φίλων και συνάδελφων της Μαρίας, αποτέλεσμα συλλογικού σχεδιασμού με στόχο τη συμμετοχική κατασκευαστική υλοποίησή της. Η πρόταση αφορά μια αμφιθεατρική διαμόρφωση του εδάφους με επίκεντρο μια πλατφόρμα για τη στέγαση συλλογικών δραστηριοτήτων στον περιβάλλοντα χώρο του ξενώνα. Με προοπτική να αποτελέσει την αρχή ευρύτερων υπαίθριων διαμορφώσεων, η κατασκευή χωροθετείται σε απόσταση από το κεντρικό κτίσμα, στην επικλινή ανατολική πλευρά του οικοπέδου. Οι αρχικές κατασκευαστικές εργασίες προβλέπεται να πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια της τελευταίας μέρας της 7ης Συνάντησης Νέων Αρχιτεκτόνων από όσες/ους το επιθυμούν και περιλαμβάνουν την κατασκευή φυσικών αναβαθμών (πεζούλες), τις προαπαιτούμενες για τη διαμόρφωση του εδάφους χωματουργικές εργασίες, τη χάραξη και σήμανση μονοπατιών, την πλακόστρωση και την δενδροφύτευση σε ενδεδειγμένα σημεία. Προτεραιότητα για την κατασκευαστική υλοποίηση της πρότασης αποτελεί η αξιοποίηση των τοπικών υλικών και των παραδοσιακών μεθόδων δόμησης της περιοχής. Εκτός από την προσωπική συμμετοχή στην εκτέλεση των εργασιών, όσες και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να συνεισφέρουν οικονομικά στην κάλυψη των απαιτούμενων εξόδων μέσω του λογαριασμού της Εθνικής Τράπεζας με τα παρακάτω στοιχεία

ΙΒΑΝ: GR3801101470000014700481352

(Δικαιούχοι: ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ & ΠΡΟΚΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ)

και αιτιολογία «για τον Ξενώνα Στάμου Στούρνα»

Η ενίσχυση για την αυτοχρηματοδότηση της Συνάντησης θα είναι για όλο το τετραήμερο 10€ για φοιτητές, άνεργους και υποαπασχολούμενους και 20€ για τους εργαζόμενους. Τα παιδιά φιλοξενούνται δωρεάν.

Το φαγητό μας σε όλη τη διάρκεια της Συνάντησης θα το εξασφαλίσουμε μέσω Συλλογικής Κουζίνας.

Για επικοινωνία, ενημέρωση, δηλώσεις συμμετοχής κλπ επικοινωνήστε μαζί μας στο facebook ή στο mail: [email protected].

πηγή: ΑΚΕΑ