Το τελευταίο διάστημα, ζούμε με την αγωνία ότι μια συντρόφισσά μας από το Ηράκλειο της Κρήτης έχει πέσει θύμα βιασμού. Πρόκειται για ένα περιστατικό που έχει φτάσει στα αυτιά μας εδώ και καιρό, και το οποίο επιβεβαιώθηκε από το παρακάτω κείμενο, όπως αυτό δημοσιεύτηκε από φεμινιστικές συλλογικότητες.

Ο σεξισμός στους κόλπους της αριστεράς, ακόμη και μια από τις πιο βάναυσες εκδοχές του, ο βιασμός, είναι κάτι που έχουμε μάθει να μη μας εκπλήσσει καθώς ξέρουμε πολύ καλά πως, παρότι επιδιώκει να αντιπαλεύει τις σεξιστικές πρακτικές στο εσωτερικό της και στην κοινωνία, δεν έχει δυστυχώς καταφέρει να τις εξαλείψει. Το περιστατικό αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση μιας κατά τα άλλα καλής πραγματικότητας για τις γυναίκες της αριστεράς. Αποτελεί τραγική απόδειξη ότι, συνολικά ως αριστερά, ακόμη φέρουμε στις κοινωνικές και πολιτικές μας πρακτικές πολλά πατριαρχικά και σεξιστικά στοιχεία, συχνά με καταστροφικές συνέπειες για τις γυναίκες κι όχι μόνο. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε αντιμέτωπες με παρόμοιο συμβάν, και καλούμαστε να καταγγείλουμε σεξιστικές συμπεριφορές στο εσωτερικό μας. Αυτά τα περιστατικά δεν συμβαίνουν στο κενό αλλά, ώς έναν βαθμό, χαρακτηρίζουν τους πολιτικούς χώρους εντός των οποίων εμφανίζονται. Ως εκ τούτου οι τελευταίοι οφείλουν να έρθουν προ των ευθυνών τους, και να αντιμετωπίσουν τον σεξισμό στο εσωτερικό τους με πραγματική σύγκρουση και αυτοκριτική, να αντιληφθούν ότι πρόκειται για πραγματικό πολιτικό έλλειμμα, κι όχι να υπεκφεύγουν, αντιμετωπίζοντας τέτοιες πρακτικές ως μεμονωμένες ή μιλώντας για «μια κακή στιγμή».

Ασφαλώς, το γεγονός ότι παραπάνω αναφερόμαστε στις ευθύνες της αριστεράς και των επιμέρους χώρων της δεν σημαίνει πως αυτές μπορούν να αποτελέσουν άλλοθι για τον θύτη. Το γεγονός ότι αναγνωρίζουμε, και δεν κρύβουμε κάτω από το χαλί, ότι έχουμε σεξισμό στους κόλπους μας, κι ότι οφείλουμε να παλέψουμε για την εξάλειψή του, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θεωρούμε πως ένας βιαστής μπορεί να χωράει σε αυτή τη διαδικασία. Οι βιαστές δεν μετατοπίζονται. Οι βιαστές καταγγέλλονται κι εκδιώκονται.

Είναι αυτονόητο ότι οφείλουμε καταρχήν να είμαστε στο πλευρό της συντρόφισσας ανεπιφύλακτα. Τυχόν ερωτήσεις, απαιτήσεις διευκρινίσεων ως προς τα ακριβή γεγονότα ή άλλες λογικές δικαστηρίου δεν μας αφορούν, και οφείλουν να μην αφορούν καμία και κανέναν εξ όσων καλούνται να συμβάλουν επί του ζητήματος.

Χαιρετίζουμε το θάρρος της συντρόφισσας. Είμαστε στο πλευρό κάθε γυναίκας που έρχεται αντιμέτωπη με οποιαδήποτε μορφή σεξιστικής βίας. Χαιρετίζουμε επίσης όσες συντρόφισσες επιχείρησαν να τη στηρίξουν και να ανοίξουν δημόσια το ζήτημα μέχρι στιγμής. Συναισθανόμαστε πόσο δύσκολο είναι μια γυναίκα να βγει να καταγγείλει δημόσια τον βιασμό της. Επίσης, αντιλαμβανόμαστε τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσει κάθε φεμινιστική ομάδα, στην προσπάθειά της να καταγγείλει ένα τέτοιο περιστατικό. Ωστόσο, θεωρούμε χρέος καθεμιάς μας να προστατέψουμε τη συντρόφισσα και τους εαυτούς μας από την περαιτέρω τρομοκρατία που ασκείται. Γιατί, ύστερα από έναν βιασμό, είναι τρομοκρατία οι πολιτικοί χώροι να ιεραρχούν άλλα ζητήματα έναντι αυτού, είναι τρομοκρατία να ψάχνει κανείς στοιχεία σαν ντετέκτιβ αντί να παίρνει αβίαστα το μέρος του θύματος, είναι τρομοκρατία να μην προχωράμε σε καθαυτό καταγγελίες και να αρκούμαστε σε κείμενα που καταγγέλλουν γενικά κι αόριστα τον σεξισμό στην αριστερά. Να μην υποκύψουμε στην τρομοκρατία!