Από τότε που μπήκαμε στη μνημονιακή περίοδο μέχρι και σήμερα, πολλά ήταν αυτά που γράφτηκαν για την επερχόμενη διάλυση της παιδείας.

Τίποτα όμως δεν μπόρεσε να κάνει πιο ανάγλυφα τα πλάνα της κυβέρνησης, όσο η νεοφιλελεύθερης έμπνευσης «συνταγή» με ονομασία «επισκόπηση δαπανών 2013 - 2016» (spending review). Μελέτη, η οποία έγινε για λογαριασμό του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (Κ.Ε.Π.Ε.), και δημοσιεύτηκε στο Κυριακάτικο ΒΗΜΑ. Σύμφωνα με το άρθρο, οι προτάσεις του, αποτέλεσαν τον μπούσουλα, με τον οποίο καταρτίστηκε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της περιόδου 2013 - 2016.Τα σχέδια του υπουργείου, και για τις τρείς βαθμίδες της εκπαίδευσης αποτυπώθηκαν στα κείμενα του μνημονίου, σε δημοσιογραφικές αναλύσεις, σε συνδικαλιστικές ανακοινώσεις αλλά και δια στόματος του εκάστοτε υπουργού.

Στο κομμάτι για τις περικοπές στην εκπαίδευση, ούτε λίγο ούτε πολύ, προτείνεται η αριθμητική του 50%, με τους μισούς εργαζόμενους στην εκπαίδευση να πρέπει να απολυθούν, τα μισά σχολεία και πανεπιστήμια να κλείσουν και τέλος να εκπαραθυρωθεί το 50% των φοιτητών.

Η μελέτη - «εργαλείο» για το Κυβερνητικό έργο, όπως λέει και το Βήμα, έχει στόχο τη συνολική μείωση των δαπανών για την παιδεία κατά 450 εκατομμύρια ευρώ. Νούμερο, που αντιστοιχεί σε μείωση κατά 38% περίπου σε σχέση με πέρυσι, όπου το προϋπολογιζόμενο κονδύλι ήταν 1.184 εκ. ευρώ.

Ο περιορισμός του έκτακτου διδακτικού προσωπικού σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, προτείνεται να μειωθεί κατά 70% σε δύο «δόσεις», με το 35% να αποχωρεί το 2013 και 35% το 2014. Τα νούμερα εκτός ποσοστών, αντιστοιχούν σε περίπου 6.500 απολύσεις για τα ΤΕΙ και 1.420 για τα ΑΕΙ, πράγμα που θα οδηγήσει σε κενά που θα καλυφθούν με αυξήσεις ωραρίου και δραστικές συγχωνεύσεις ιδρυμάτων.

Στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί προτείνεται να περιοριστούν κατά 90% σε μια διετία (με μείωση των προσλήψεων αναπληρωτών κατά 60% το 2013 και 30% το 2014), καταργώντας παράλληλα την υπερωριακή αποζημίωση.

Εκτός όμως από το έμψυχο υλικό η μείωση δαπανών θα τσακίσει και τα υπόλοιπα. Ενδεικτικά είναι, η πρόταση για περικοπή της προμήθειας βιβλίων και συγγραμμάτων στο 20% και η μείωση για καύσιμα στο 30%.

Μέσα στα προτεινόμενες αλλαγές είναι και η επιβολή διδάκτρων στους προπτυχιακούς φοιτητές, που έχουν ξεπεράσει το κανονικά έτη φοίτησης. Ο κυνισμός της «μελέτης» φτάνει στο αποκορύφωμά της σε σχέση με τη μείωση όσων φοιτούν αναφέροντας τα εξής:

«Αν υποθέσουμε ότι ανάμεσά τους υπάρχουν κάποιοι που δεν σκοπεύουν να πάρουν το πτυχίο τους, αλλά εγγράφονται με στόχο άλλα οφέλη (π.χ. άδεια από την εργασία), τότε μπορούμε να υποθέσουμε αυστηρά ότι η επιβολή διδάκτρων θα έχει σαν αποτέλεσμα την αποθάρρυνσή τους. Επομένως, υπολογίζουμε ότι ο αριθμός των φοιτητών που θα απομείνει θα είναι 62.206 για τα ΤΕΙ και 97.174 για τα ΑΕΙ ( το 50% του αρχικού πλήθους).»

Μέσα σε όλα περιλαμβάνονται και εξής προτάσεις:

1. Συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων σε μεγαλύτερα συγκροτήματα.

2. Επέκταση και εφαρμογή της σχολικής καρτέλας με ποινές για τους εκπαιδευτικούς και τα σχολεία που δεν συμμορφώνονται

3. Αύξηση της ευελιξίας των εκπαιδευτικών, ειδικά στη Β’ θμια εκπαίδευση, ώστε να μπορούν να διδάξουν σε συναφή γνωστικά αντικείμενα.

4. Επανεξέταση των κριτηρίων λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Γ’ θμιας εκπαίδευσης, ειδικά των ΤΕΙ.

5. Επανεξέταση των δαπανών για σίτιση και στέγαση, με εφαρμογή αυστηρότερων εισοδηματικών κριτηρίων ή και αντικατάσταση των υπηρεσιών με κουπόνια.

6. Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού και των εκπαιδευτικών μονάδων σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.

Το τεχνικό κλιμάκιο που συμβουλεύει την κυβέρνηση αποδεικνύεται πιο σκληρό και αριθμοκεντρικό από την τρόικα και τους στυγνούς τεχνοκράτες της. Τα νούμερα και τα ποσοστά που αντικαθιστούν ζωές και όνειρα, γράφονται στα αρμόδια υπουργεία για να γίνουν νομοσχέδια με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.

Λένε, ότι αν όλα κυλίσουν σύμφωνα με το σχέδιο, τη διετία ’13 – ’14, η εκπαίδευση, θα περάσει οριστικά το κατώφλι της διάλυσης.

Λένε επίσης, ότι η ώρα για έναν πανεκπαιδευτικό ξεσηκωμό, με διάρκεια και με αέρα ανατροπής έχει φτάσει, και αφορά τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, τους μαθητές, τους φοιτητές αλλά και όλους εκείνους που δεν αντέχουν να στοιβάζονται στο στατιστικό εύρημα του 60%.

Αριθμοί πολύ μικροί για να μετρήσουν την αξία της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, πολύ μικροί για να τσαλαπατήσουν το μέλλον μια ολόκληρης γενιάς.