Η πόλη που ζούμε, λένε πολλοί, είναι ένα προνομιακό προάστιο με λυμένα προβλήματα και εύπορους κατοίκους. Σπεύδουν έτσι να δικαιολογήσουν τη θέση ότι το ζητούμενο για τη δημοτική αρχή είναι να βρεθεί ο καλύτερος διαχειριστής, ο πιο ικανός, ο πιο τεχνοκράτης. Όντως, συγκρινόμενη η πόλη μας με άλλες υποβαθμισμένες περιοχές μπορεί να μην έχει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της έλλειψης του πρασίνου, της πυκνής δόμησης ή της υποβάθμισης. Όμως πίσω και από τα πράσινα παρτέρια, λίγο πιο πέρα από τα ακριβά ενοίκια της περιοχής του Αϊ-Γιάννη και πλάι στις αστραφτερές εμπορικές οδούς και τις πλατείες, θα συναντήσει πάρα πολλούς ανθρώπους που βιώνουν τα αποτελέσματα της κοινωνικής καταστροφής που επέφεραν στη χώρα μας οι εφαρμοζόμενες για μία δεκαετία και πλέον, πολιτικές της λιτότητας, της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της ανεργίας, των χαμηλών μισθών και συντάξεων.
Συζητώντας μαζί τους, θα διαπιστώσει ότι προβλήματα που αφορούν τη δημοτική αρχή και σχετίζονται με τις ανάγκες τους για καλύτερη διαβίωση παραμένουν άλυτα και υποτιμημένα από τις παρατάξεις που διοίκησαν τον δήμο όλα αυτά τα χρόνια. Γι’ ακόμα μία χρονιά εκατοντάδες παιδιά έμειναν εκτός παιδικών σταθμών, η σχολική στέγη παραμένει σοβαρό πρόβλημα, τα αγαθά του πολιτισμού και του αθλητισμού και οι σχετιζόμενες με αυτά δημοτικές υποδομές παραμένουν σχεδόν ανύπαρκτες. Ο πλεονασματικός προϋπολογισμός του κ. Σταθόπουλου, που με καμάρι επιδεικνύει προς το μνημονιακό παρατηρητήριο των ΟΤΑ, είναι μια επιπλέον ζημιά για κάθε νοικοκυριό, εάν συνυπολογίσει κανείς τα υψηλά δημοτικά τέλη, τα κόστη για τα τροφεία στα σχολεία, τις συνδρομές για οποιαδήποτε αθλητική ή πολιτιστική δραστηριότητα, τον ιδιωτικό παιδικό σταθμό.
Όσον αφορά τα έργα υποδομής, η απερχόμενη δημοτική αρχή προγραμμάτισε τη φαραωνική και χωρίς κοινωνική λογοδοσία οικοδόμηση νέου δημαρχιακού μεγάρου. Πήρε δάνειο για να αγοράσει τη βίλα Ιόλα με στόχο να την μετατρέψει σε ένα ξεκομμένο από τις ανάγκες των κατοίκων, των καλλιτεχνών και των φορέων της πόλης, κέντρο πολιτισμού υπερτοπικής εμβέλειας. Δεν κατάφερε, αφού ποτέ δεν ήταν στις προτεραιότητές της, να ακούσει τις ανάγκες των πολιτών, αφού σε κρίσιμα ζητήματα αλλά και σε μικρότερα δεν χρησιμοποιήθηκαν συμμετοχικοί προϋπολογισμοί ή άλλα εργαλεία. Σχεδίασε έργα που στόχο είχαν να αυξήσουν το πρεστίζ του δημάρχου. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν τόλμησε να ξελασπώσει το για χρόνια εγκαταλελειμμένο έργο του κολυμβητηρίου ή να δώσει μια λύση έτσι ώστε το κτήμα Σιστοβάρη να παραδοθεί για χρήση στους κατοίκους της πόλης ως δημόσιος χώρος πρασίνου.
Τα αναφέρουμε όλα αυτά, για να καταδείξουμε ότι πίσω από τα λόγια για ανάπτυξη, έργα και επιχειρηματικότητα, οι παρατάξεις που διοίκησαν και διεκδικούν εκ νέου να διοικήσουν τον δήμο έχουν συγκεκριμένες προτεραιότητες στο μυαλό τους και αυτές υλοποιούν. Οι δύο πλατείες της πόλης και ο εμπορικός δρόμος της Αγ. Ιωάννου μπορεί να μην έχουν τίποτε να ζηλέψουν από άλλες περιοχές όμως ταυτόχρονα έκαναν την Αγία Παρασκευή να μοιάζει εξωφρενικά με όλες τις άλλες περιοχές που έτυχαν αντίστοιχων σχεδίων ανάπλασης στη χώρα μας αλλά όχι μόνο. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς αφού το κριτήριο βάσει του οποίου έγιναν τέτοια σχέδια ήταν η προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση των εμπορικών ροών και η μετατροπή του δημόσιου χώρου σε ένα αποστειρωμένο χώρο επέκτασης της ιδιωτικής ζωής. Σχέδια που αδιαφορούν για τις ανάγκες των κατοίκων, ιδιαίτερα της νεολαίας, την ιδιαιτερότητα, το χρώμα και τον χαρακτήρα που έχει να καταδείξει κάθε περιοχή, που τσακίζουν ταυτόχρονα το κομμάτι του εμπορίου και των υπηρεσιών το οποίο βρίσκεται έξω από τη μονοπωλιακή σφαίρα των αλυσίδων και του franchising.
Οι μικρότερης κλίμακας αναπλάσεις, εκείνες με τους δρόμους χαμηλής κυκλοφορίας στα οικοδομικά τετράγωνα του οικιστικού πυρήνα, παρότι δρουν θετικά στον εξοβελισμό του αυτοκινήτου, αποτυγχάνουν να ξαναδώσουν στις περιοχές μας τον χαρακτήρα της γειτονιάς. Δεν σχεδιάζονται με στόχο να προνομιμοποιήσουν τη συλλογική αξιοποίηση του δημόσιου χώρου, τουναντίον (λαμβάνοντας υπόψη και τα πολύ μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα που έχει η πόλη μας) καταλήγουν να απομονώνουν έτι περαιτέρω τους κατοίκους στην ιδιωτική ζωή μιας υπνούπολης, που θέλει πολλά για να ξαναγίνει γειτονιά.
Για εμάς συνεπώς η εικόνα που συναντά κανείς πίσω από τα πράσινα παρτέρια της πόλης δεν ψάχνει για καλύτερο διαχειριστή της μνημονιακής κανονικότητας αλλά για το ρεύμα εκείνο που θα καταφέρνει να γίνεται ανάχωμα αντιστάσεων στο πεδίο της γειτονιάς και παράλληλα θα λειτουργεί και σαν όχημα ανασύνθεσης του κοινωνικού υποκειμένου σε ανατρεπτική και ριζοσπαστική κατεύθυνση. Έτσι, παρότι στο ψηφοδέλτιό μας θα βρει κανείς πάρα πολύ άξιους ανθρώπους, το «Φυσάει Κόντρα» έχει κάνει σαφές στα πέντε χρόνια ύπαρξής του ότι δεν φιλοδοξεί να είναι ακόμα μία δημοτική παράταξη, που στο όνομα του καλύτερου διαχειριστή, του πιο τεχνοκράτη ή έστω του πιο τίμιου ή του λιγότερου κοινωνικά ανάλγητου, διεκδικεί τον δημαρχιακό θώκο ή έστω έναν συμπληρωματικό ρόλο στα παζάρια του 2ου γύρου των δημοτικών εκλογών.
Δεν είμαστε φυγόπονοι, ούτε έχουμε κάποια εκ πεποιθήσεως εμμονή να βρισκόμαστε σε αντιπολιτευτικό ρόλο. Πιστεύουμε ωστόσο ότι χωρίς ένα ριζοσπαστικό σχέδιο ρήξεων και ανατροπών είναι αδύνατο να υπάρξει δημοτική αρχή η οποία στο έργο της θα καταφέρει να υπηρετήσει κάτι διαφορετικό από αυτό που ούτως ή άλλως σε διάφορες παραλλαγές βλέπουμε να εναλλάσσεται στη διαχείριση του δήμου μας. Έχουμε επίγνωση ότι και τις δημοτικές εκλογές να κερδίσουμε, με μνημονιακή-νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση και εξουσία, με τις δεσμεύσεις της Ε.Ε. και τη νομοθεσία του Καλλικράτη, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για να υλοποιηθεί μια πολιτική για τις ανάγκες των πολλών. Έτσι, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε άλλο πρότυπο δημοτικής διακυβέρνησης, απαιτείται κινητοποίηση του ίδιου του κόσμου των γειτονιών και ταυτόχρονα απαιτείται διαδημοτικός κινηματικός και πολιτικός συντονισμός αριστερών ριζοσπαστικών δημοτικών και περιφερειακών αρχών. Ως «Φυσάει Κόντρα» φιλοδοξούμε συνεπώς να είμαστε πρώτα απ’ όλα μια συλλογικότητα αγώνα για τη γειτονιά κι έπειτα ένα ψηφοδέλτιο για τις δημοτικές εκλογές.
Και για να μπορέσει να υπάρξει αποτελεσματικός διαδημοτικός κινηματικός και πολιτικός συντονισμός, ικανός να ανατρέψει αυτή τη συνθήκη, πιστεύουμε ότι απαιτείται σε πρώτη φάση να υπάρξουν παραδειγματικές απόπειρες ενωτικών αυτοδιοικητικών εγχειρημάτων. Το «Φυσάει Κόντρα» είναι μια μετωπική μορφή ενότητας. Κατάφερε να συσπειρώνει σε κάθε στιγμή της διαδρομής του το μεγαλύτερο μέρος των ανένταχτων αγωνιστών της περιοχής και των οργανωμένων αντιλήψεων της αριστεράς που αντιλαμβάνονται το στοιχείο της ρήξης με το ευρωσύστημα και την αξία ενός μεταβατικού προγράμματος και μιας μεταβατικής τακτικής στο πλαίσιο μιας σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής. Απέφυγε επίσης την αυθόρμητη τάση της παραταξιοποίησης γύρω από στενά πολιτικά σχέδια. Κατάφερε τέλος, παρά τον πλούτο των αντιλήψεων στο εσωτερικό του, να διατυπώνει σε όλες τις κρίσιμες στιγμές αιχμηρό προγραμματικό λόγο και θέσεις, να ξεδιπλώνει πρακτικές οργάνωσης του κινήματος στη γειτονιά, να αποτελεί το μάτι, το αφτί και κυρίως την φωνή των κινημάτων μέσα στο δημοτικό συμβούλιο.
Δεν είμαστε παρ’ όλα αυτά ικανοποιημένοι από τα βήματα που έχουμε κατακτήσει. Βλέπουμε ότι τα αντιφατικά στοιχεία στο πεδίο του τοπικού κινήματος, οι διαρκείς πολιτικές εξελίξεις μέσα στη κρίση, η κρισιμότητα του συγκεκριμένου τομέα της αυτοδιοίκησης στη διαδικασία περάτωσης της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, όλα αυτά μας υποχρεώνουν εντέλει να ανακαλύψουμε εκ νέου τον τρόπο και τη μέθοδο να ανασυνθέτουμε τις πρακτικές, να αναθεωρούμε τις πολιτικές επιλογές έτσι ώστε να επιτρέπουν τελικά, μέσα στις δοσμένες συνθήκες, μια αναβαθμισμένη παρέμβαση στο τοπικό κίνημα και στο δημοτικό συμβούλιο. Με αυτόν τον στόχο δεν αναμετράται μόνο το «Φυσάει Κόντρα» στην Αγία Παρασκευή αλλά ένα σύνολο αντίστοιχων εγχειρημάτων ανά την Ελλάδα που συγκροτούν ένα δυνάμει ανατρεπτικό ρεύμα, το οποίο κατά τη γνώμη μας αξίζει στις εκλογές της 26ης Μαΐου να υποστηριχτεί.
* Ο Τάσος Βασιλειάδης και ο Φάνης Παπαγεωργίου είναι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι με το «Φυσάει Κόντρα» στην Αγία Παρασκευή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ