Στις 6 Μάρτη 2019 τέθηκαν σε δημόσια διαβούλευση οι προτάσεις της επιτροπής που συστάθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με σκοπό την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα. Ανάμεσα στις προτάσεις που κλείνουν το μάτι στην κατάργηση του ρατσιστικού κινήτρου αλλά και στην ποινικοποίηση των κινητοποιήσεων, υπάρχει η πρόταση τροποποίησης του ορισμού του βιασμού. 

Μέχρι σήμερα ισχύει ότι για να αναγνωριστεί μια περίπτωση βιασμού χρειάζεται να περιλαμβάνει τη «χρήση σωματικής βίας» ή την «απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου». Τώρα προτείνεται η «απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου» να γίνει «απειλή κατά της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας». Προτείνεται δηλαδή να θεωρούνται βιασμοί μόνο οι περιπτώσεις που το θύμα κινδύνευσε να χάσει τη ζωή του ή να τραυματιστεί σοβαρά!

Όμως βιασμός δεν είναι μόνο όταν μας σκοτώνουν ή μας τραυματίζουν. Βιασμός είναι όταν μας απειλούν με ξυλοδαρμό, με απόλυση, με ψυχολογική βία, με εκβιασμούς, με την εκμετάλλευση της ευάλωτης κοινωνικά θέσης μας, π.χ. αν είμαστε προσφύγισσες, μετανάστριες ή τοξικοεξαρτημένες. Βιασμός είναι όταν μας εξαπατούν με χάπια βιασμού, όταν είμαστε υπό την επήρεια αλκοόλ ή ουσιών και δεν μπορούμε να αντιδράσουμε, όταν παγώνουμε και ακινητοποιούμαστε από τον φόβο, όταν φοβόμαστε να αντιδράσουμε επειδή θα χρεωθούμε εμείς τη διατάραξη της κοινωνικής ομαλότητας.

Με την προτεινόμενη τροποποίηση λοιπόν, δεν θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο τον κοινωνικό ρατσισμό που θέλει τα θύματα σεξουαλικών επιθέσεων να είναι εκείνα υπεύθυνα για την επίθεση που δέχονται· δεν θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο την ντροπή και το τραύμα που αυτή η αντιμετώπιση προκαλεί· δεν θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο την έλλειψη κοινωνικών δομών προστασίας και ενημέρωσης· δεν θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο τη μεροληψία της δικαιοσύνης που στις περισσότερες περιπτώσεις παίρνει το μέρος του θύτη γιατί κατά τα άλλα «είναι καλό παιδί». Θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια ολόκληρη επιχείρηση να μας φιμώσουν, να καταστήσουν τα εγκλήματα του βιασμού ακόμα πιο αόρατα, να γυρίσουν την πλάτη στα δεκάδες περιστατικά βιασμών που καταγγέλλονται και στα εκατοντάδες που αποσιωπούνται και να κλείσουν το μάτι στους βιαστές.

Για όλους αυτούς τους λόγους από την πρώτη στιγμή κινητοποιηθήκαμε και οργανωθήκαμε γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι είμαστε πιο δυνατές και πιο δυνατοί από όσους επιχειρούν την υποταγή μας. Η Ανοιχτή Συνέλευση Χωρίς ΣυΝΑΙνεση είναι Βιασμός, που συγκροτήθηκε πριν από δύο μήνες, παλεύει συλλογικά και μαχητικά για να μην περάσει η αντιδραστική τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, και μας καλεί να μετατρέψουμε το Σάββατο της 18ης Μάη σε πανελλαδική ημέρα δράσης, ενημέρωσης και διαμαρτυρίας. 

Απέναντι σε κάθε προσπάθεια να αποσιωπήσουν το έγκλημα, είμαστε εδώ να φωνάξουμε ότι η μόνη αποδεκτή τροποποίηση είναι να ορίζεται ο βιασμός αποκλειστικά και μόνο στη βάση έλλειψης συναίνεσης. Εξάλλου, αυτό προβλέπει και η «Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας» (γνωστή ως «Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης»), η οποία αποτελεί από πέρσι νόμο του κράτους. Χρειάζεται να τεθεί σε πραγματική εφαρμογή άμεσα!

Κάνουν λάθος αν υπολογίζουν χωρίς εμάς. Χωρίς το φεμινιστικό κίνημα που μέρα με τη μέρα μεγαλώνει απ’ άκρη σε άκρη όλου του πλανήτη και καταφέρνει όχι μόνο να κάνει αισθητή την παρουσία του αλλά κυρίως να κατάγει νίκες και να προασπίζει την αυτοδιάθεση και την ανεξαρτησία μας. Αυτό αποτυπώνουν όλες οι φεμινιστικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών, με πιο χαρακτηριστικές τις φεμινιστικές απεργίες της 8ης Μάρτη, αλλά και όλες οι μάχες που δίνουμε ενάντια στις γυναικοκτονίες και τη βία ενάντια στα θηλυκά σώματα, τα σώματα που κρίνεται ότι πρέπει να περιθωριοποιηθούν ή να υποταχθούν. Τέτοιες ήταν οι μάχες που δώσαμε για την Ελένη, την Παναγιώτα, τον/την Zack/Zackie.

Σε αυτόν τον κύκλο των κινητοποιήσεων εντάσσονται και οι συνεχιζόμενοι αγώνες των αδερφών μας στην Πολωνία, την Αργεντινή και την Ιρλανδία ενάντια στην απαγόρευση των εκτρώσεων, οι αγώνες ενάντια στη μαντίλα στο Ιράν, οι διαδηλώσεις ενάντια σε συνάξεις φασιστών και ακροδεξιών που σχεδιάζουν την εκ νέου επιβολή του «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια» στην Ιταλία κ.ο.κ. Όλες αυτές τις μάχες τις ενώνει ένας κοινός σκοπός: Να ορθώσουμε εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια του πατριαρχικού καπιταλισμού να υποτάξει τα σώματά μας, να παλέψουμε για τη χειραφέτηση και την αυτοδιάθεσή μας. Γιατί τι άλλο σημαίνουν όλες αυτές οι επιθέσεις στα γυναικεία σώματα αν όχι την προσπάθεια πειθάρχησής τους καταπώς ορίζουν οι ανάγκες της αγοράς και της ηθικής που μας επιβάλλουν, τι άλλο αν όχι την προσπάθεια να μην ορίζουμε εμείς οι ίδιες τη ζωή μας;

Βγαίνουμε ξανά στους δρόμους, διαδηλώνουμε και φωνάζουμε: Χωρίς συναίνεση είναι βιασμός!

Όλες και όλοι στην πορεία διαμαρτυρίας και διεκδίκησης το Σάββατο 18 Μάη, 12 μ.μ., Πλατεία Βικτωρίας

⎼ Να σταματήσει τώρα η αντιδραστική αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα

⎼ Να τεθεί σε ισχύ η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, η οποία έχει ήδη κυρωθεί.

⎼ Απαιτούμε τον ορισμό του βιασμού αποκλειστικά στη βάση της απουσίας συναίνεσης!