Προχωράμε στην οργάνωση μαζικών και ενωτικών κινητοποιήσεων στις 8 Μάρτη, στα πρότυπα των γυναικείων απεργιακών κινητοποιήσεων που έγιναν πέρσι παγκοσμίως.
Για μια πρωτοβουλία που θα διεκδικήσει κινηματικά, θα συγκρουστεί πολιτικά και θα συμβάλει στην ενδυνάμωση του φεμινιστικού κινήματος.
Η επιλογή της ξεχωριστής απεργιακής συγκέντρωσης και πορείας τώρα είναι που αποκτά περισσότερο νόημα ως στάση των αγωνιστικών δυνάμεων.
Από το φοιτητικό κίνημα οι εργάτες «δανείζονται» το πρότυπο της συνέλευσης σε αντίθεση προς την απλή ανάθεση στη συνδικαλιστική ηγεσία.
Το σινεμά του Μάη χαρακτήρισε η φρενιτιώδης αναζήτηση νέων μορφών και το διαρκές επαναστατικό σπάσιμο των καλουπιών, συχνά σε βάρος του περιεχομένου.
Πρωτοπόρες υπήρξαν γυναίκες με ριζοσπαστικό προσανατολισμό, καθώς οι επίσημες οργανώσεις της αριστεράς φοβούνταν μήπως αποκοπούν από τις συντηρητικές «μάζες».
Ο Μάης δεν ήταν ένα «ιστορικό παράδοξο», αλλά αποτέλεσε ένα σημαντικό επεισόδιο μιας παγκόσμιας αναταραχής.
Η κυβέρνηση, εκπροσωπώντας περίπου το 20% του λαού, επικαλείται τη δημοκρατία του 50% + 1 για να παραλύσει κάθε αντίσταση.