Παρέμβαση της Σίλβια Φεντερίτσι στην ομότιτλη εκδήλωση της Συνέλευσης 8 Μάρτη που πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά στις 9 Μαΐου 2020.
Αγωνιζόμαστε για ισότητα σε σπίτι και δουλειά, για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, ενάντια στη σεξιστική βία, την ομοφοβία, τον ρατσισμό, τον πόλεμο.
Βιασμός δεν είναι μόνο το σεξ με σωματική βία ή με την απειλή της. Βιασμός είναι η έλλειψη συναίνεσης.
Προχωράμε στην οργάνωση μαζικών και ενωτικών κινητοποιήσεων στις 8 Μάρτη, στα πρότυπα των γυναικείων απεργιακών κινητοποιήσεων που έγιναν πέρσι παγκοσμίως.
Πρωτοπόρες υπήρξαν γυναίκες με ριζοσπαστικό προσανατολισμό, καθώς οι επίσημες οργανώσεις της αριστεράς φοβούνταν μήπως αποκοπούν από τις συντηρητικές «μάζες».
Tι είδους φεμινισμό εκπροσωπεί το #metoo; Δεν μπορούμε να τον δούμε ξεκομμένο από τις αντιδράσεις ενάντια στον σκοταδιστικό νεοφιλελευθερισμό.
Η βιομηχανοποίηση του γυναικείου σώματος ξεκινά παράλληλα με την ίδια την απελευθέρωσή του.
Και στις 8 Μαρτίου θα ξαναβγούμε στο δρόμο.