Από την προεπαναστατική δεκαετία του ’60 κυοφορείται στο Ιράν μια καλλιτεχνική μήτρα που θα περάσει από τρεις πυλώνες: την πολιτική, την αναπαράσταση, την ταυτότητα.
Δεν καλούμε μόνο σε γιορτή αλλά σε αγώνα. Δεν υπερασπιζόμαστε μόνο μια πράξη αλληλεγγύης σε πρόσφυγες αλλά και μια στρατηγική.
Αριστούργημα ή προχειρότητα;
Είναι δύσκολο να εξετάζει κανείς ένα φαινόμενο
Βασικό χαρακτηριστικό τους είναι η συγκρότηση ενός εκτεταμένου δικτύου αυτοοργάνωσης, έξω και συνήθως ενάντια στους κρατικούς μηχανισμούς, με σκοπό την κάλυψη των κενών της κρατικής πολιτικής για την κοινωνική προστασία των κυριαρχούμενων τάξεων.
Ο Εμφύλιος πόλεμος, που από την επίσημη λήξη του πέρασαν κιόλας 60 χρόνια, είναι και θα παραμένει θέμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία