Έχοντας δημιουργήσει ένα φανατικό κοινό με τις δύο προηγούμενες ταινίες του (το «Σπιρτόκουτο» και την «Ψυχή στο στόμα»), ο Γιάννης Οικονομίδης επέστρεψε με τον «Μαχαιροβγάλτη», μια ταινία πολύ διαφορετική από τις προηγούμενες και ταυτόχρονα με πολλά κοινά σημεία.

Στο φιλμ παρακολουθούμε το Νίκο, έναν τύπο που περνάει μονότονα τις ώρες του μακριά από το κέντρο της πόλης μέχρι να τον καλέσει εκεί ο θείος του, ο οποίος, εκτός των άλλων, του προσφέρει σπίτι και δουλειά. Ακούγεται ιδανικό όμως εν τέλει καταντά περίεργο κυρίως εξαιτίας του γεγονότος ότι η μόνη παρέα του Νίκου είναι ο θείος και η θεία του… Σιγά-σιγά τα ντόμινο αρχίζουν και πέφτουν προκαλώντας γενική αλλαγή στο σκηνικό. Ο Οικονομίδης καταφέρνει να αποδομήσει την αγία ελληνική οικογένεια και τους θεσμούς της, τις ερωτικές σχέσεις και την «εγγύτητα» που υποτίθεται ότι συνεπάγονται, την «τάξη» και την «ασφάλεια» που μπορεί να αισθάνεται κανείς σ‘ ένα σπίτι-οχυρό. Λυρισμός και ρεαλισμός μπλέκονται σε μια ταινία με αρτίστικη κινηματογράφηση και υπέροχα κάδρα που έρχονται σε αντίθεση με τη σαπίλα και την αποξένωση των πρωταγωνιστών. Πρόκειται για έναν σκηνοθέτη που δε θέλει να διδάξει, να ψυχογραφήσει, να γενικεύσει, να συμπεράνει. Μας παρουσιάζει απλώς την ιστορία του, ωμή στο πιάτο!

Μαχαιροβγάλτης
Ασπρόμαυρη/Ελληνική, 108’
Σκηνοθεσία: Γιάννης Οικονομίδης
Σενάριο: Γιάννης Οικονομίδης, Δώρης Αυγερινόπουλος
Ηθοποιοί: Στάθης Σταμουλακάτος, Βαγγέλης Μουρίκης, Μαρία Καλλιμάνη